പാപത്തിൻ പാതയിൽ ഞാൻ
പോകുന്ന നേരത്തവൻ
ചാരത്തണഞ്ഞു ചോരചൊരിഞ്ഞു
തൻ സ്വന്തമാക്കിയെന്നെയവൻ

ആഴിയുമാകാശവും ഊഴിയും
നിർമ്മിച്ചവൻ
പാപിയാമെന്നെ സ്നേഹിച്ചു ക്രൂശിൽ
പ്രാണനും തന്നു രക്ഷിച്ചല്ലോ!

വീഴ്ചകൾ ജീവിതത്തിൽ വന്നാലും
കൈവിടാതെ
രക്ഷകൻ കാത്തു നിത്യവുമെന്നെ
താങ്ങി നടത്തും അത്ഭുതമായ്

തൻ സനേഹബന്ധത്തിൽ നിന്നെന്നെ
പിൻതിരിക്കുവാൻ
ആപത്തോ! വാളോ! മൃത്യുവിനാലോ!
സാദ്ധ്യമല്ലെന്നും നിശ്ചയമായ്

നാളുകൾ തീർന്നിടുമ്പോൾ
നാഥനെ കണ്ടിടുമ്പോൾ
തൻസ്നേഹഭാരം തിങ്ങിയെന്നുള്ളിൽ
തൃപ്പാദേ വീണു ചുംബിക്കും ഞാൻ