ആരോരുമില്ലാതെ അലയുമ്പോഴെന്നെ
തേടിവന്നെത്തിയ നാഥനേശു
ആശ്രയമായിന്നും ജീവിക്കുന്നു
ആരോരുമില്ലാത്ത വേളകളിൽ

മനുഷ്യനിലാശ്രയിച്ചു ഞാനെൻകാലം
മരുഭൂമിയാക്കിത്തീർത്തിടുമ്പോൾ
മറവിടമായ് നിൻമാറിൽചാരി
മരുവിൽ ഞാൻ യാത്ര തുടർന്നിടുന്നു

നിറയ്ക്കുകെന്നെ
നിൻസ്നേഹത്താലെന്നും
നിക്ഷേപമായ് നിൻ സ്നേഹം മതി
നിത്യതയോളവും കൂട്ടാളിയായ്
നീ മാത്രം മതി എന്നേശുവേ