നീയല്ലാതാരുമില്ലീ
നീറുന്ന ശോധനയിൽ
താങ്ങിടുവാൻ പ്രിയനേ!
തളളരുതേഴയെന്നെ

ഉളളം കലങ്ങിടുമ്പോൾ
ഉറ്റവർ മാറിടുമ്പോൾ
ഉന്നത നന്ദനനേ!
ഉണ്ടെനിക്കാശ്രയം നീ

മാറയിൽ മാധുര്യമായ്
പാറയിൽ വെളളവുമായ്
മാറ്റമില്ലാത്തവനായ്
മറ്റാരുമില്ലിതുപോൽ

അന്നന്നു വേണ്ടുന്നതാം
അന്നം തരുന്നവനായ്
അന്തികേയുളളതിനാൽ
അന്ത്യം വരെ മതിയാം