എല്ലാക്കാലത്തും ആശ്രയം വെച്ചിടുവാൻ
നല്ല സങ്കേതമേശുവത്രെ
പെറ്റതളള തൻകുഞ്ഞിനെ മറന്നിടിലും
കാന്തൻ മാറ്റം ഭവിക്കാത്തവൻ

തിരുക്കരത്തിൽ വൻ
സാഗരജലമെല്ലാം അടക്കുന്ന
കരുത്തെഴും യാഹവൻ താൻ
ഒരു ഇടയനെപ്പോലെന്നെ
അവനിയിൽ കരുതുന്ന
സ്നേഹമെന്താശ്ചര്യമേ

ഉളളം കലങ്ങുന്ന നേരത്ത്
പ്രിയൻ തൻ വാഗ്ദത്തം
ഓർപ്പിച്ചുണർത്തുമെന്നെ
ഉളളംകരത്തിൽ വരച്ചവൻ
ഉർവ്വിക്കധീശൻ താൻ
എന്നുടെ ആശ്വാസകൻ

മാറും മനുജരെല്ലാം
മഹിതലമതു തീജ്വാല -
ക്കിരയായി മാറുകിലും
തിരുവാഗ്ദത്തങ്ങൾക്കേതും
മാറ്റം വരില്ലവൻ
വരവിൻ നാളാസന്നമായ്