ചെന്തീ ചിന്തും കൺകൾ
കാന്ത വെൺകല കാൽകളുമുളേളാൻ
ഹന്ത! യാപരസുതനുരയ്ക്കുന്നിതു
തവകൃതിയും
നയവിധിയും ശുഭരതിയുമഹമറിയും കേൾ

ഉണ്ടെനിക്കെന്നാലും നിൻ
നേർക്കീണ്ടരുളി നീ സമ്മതം
കുൺഠയാമീസബേലിന്ന കൃത്യങ്ങൾക്ക്
അവളതിനാൽ മമസുതരെ -
യധികരിച്ചാളധിക്രമിപ്പാൻ കേൾ

മാനസാന്തരത്തിന്നേകി
കാലമവൾക്കില്ല ഭാവം
ഹീനവൃത്തിയെ
നീക്കാനതിനാൽ ഞാൻ
വിരുതൊടുക്കും വ്യഥകൊടുക്കും
വ്യഭിചരിക്കും നരതരിക്കും കേൾ

സംഹരിക്കും തൽസുതരെ
സങ്കടമരണങ്ങളാൽ
സംഘങ്ങളറിയും മാം മനശ്ശോധിയെ
ന്നഹമിനി മേലരുളിടുമേ കൃതിഫലമേ
തവ ദൃഢമേ കേൾ